กำไลนางฟ้า นลิน บุษกร

อ้อย อัจฉราวลัย ชื่อที่ผู้เป็นพ่อตั้งให้เพราะหวังจะจะให้มีความหมายว่างามดั่งนางฟ้า แต่แท้จริงกลับแปลว่า กำไลของนางฟ้า

พ่อแท้ๆผู้เป็นนักเขียนจากไปเมื่อหล่อนได้ขวบปี เพื่อนของพ่อกลายมาเป็นพ่อเลี้ยงใจดี สิบกว่าปีต่อมา แม่ของหล่อนก็จากไปด้วยโรคร้าย และพ่อเลี้ยงจากไปด้วยอุบัติเหตุในอีกไม่กี่ปีต่อมา

คุณป้าทั้งสองที่เป็นพี่สาวของพ่อเลี้ยงรับหล่อนไปอุปการะอย่างเสียมิได้ แม้ไม่ถึงกับโหดร้าย แต่ก็เข้มงวดและใช้งานหล่อนคุ้ม ทั้งงานในบ้านและงานครูประถมในโรงเรียนของคุณป้า

อ้อยที่มีนิสัยช่างพูดช่างจินตนาการมาแต่เล็ก แต่กลับถูกกดไว้ในกรอบของคุณป้าทั้งสอง จึงปล่อยจินตนาการออกมาในรูปของงานเขียนนิทานเด็ก เมื่อได้รับการตีพิมพ์ไประยะหนึ่ง อาประทีป คนในวงการหนังสือที่เคยรู้จักพ่อแท้ๆของหล่อนมาก่อนจึงสะดุดตาเข้า และหาช่องทางเขียนรายประจำให้หล่อน

แต่คุณป้าทั้งสองหมิ่นอาชีพนักเขียนว่าไส้แห้ง(ซึ่งหมายถึงพ่อแท้ๆของหล่อนด้วย) ซึ่งถ้าอ้อยยังต้องสอนหนังสืออยู่หลายวิชาเช่นตอนนี้ก็ไม่สามารถเขียนหนังสือส่งเป็นประจำได้อย่างที่หวัง

พอดีเหลือเกินที่ พิมพา อดีตเพื่อนครูชวนให้ไปเฝ้าบ้านที่ได้มรดกมาเป็นระยะสามปี อ้อยจึงตัดสินใจหนีโดยมีอาประทีปช่วยเหลือในการเดินทาง

อ้อยได้เพื่อนบ้านที่ดี คือรุ่งกับเรือง พี่น้องฝาแฝด และยังมี พยัคฆ์ บุญเสริม บุญส่ง อุไรวรรณ ที่ทำให้ชีวิตนอกรั้วโรงเรียนของอ้อยเปลี่ยนไปมากมาย

บรรยากาศนอกเมืองทำให้อ้อยสร้างหนังสือชุด เด็กน้อยกำไลขึ้นมาได้มีเชื่อเสียง และการมานอกเมืองนี้ยังทำให้หล่อนได้เจอพระเอกผู้เสนดีอีกด้วย

เรื่องนี้มีคู่รักหลายคู่ ถ้าเล่าละเอียดกว่านี้จะสปอยล์เปล่าๆค่ะ เราชอบเรื่องนี้เป็นอันดับต้นๆของป้าวลัยเลยทีเดียว อาจเพราะ นามปากกา นลิน ไม่ค่อยเรทด้วยค่ะ