วันพฤหัสบดีที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2553

มัญชุลิกา วลัย นวาระ


บูชิต คันธมาส มาบอก ชุลี ศรีสุภาพ ว่าหล่อนไม่ใช่หล่อน คือ หล่อนไม่ใช่ชุลี เอ๊ะ ยังไงกัน

เขาเข้ามาทักหล่อนครั้งแรกที่ร้านขายภาพของหล่อน ขอให้หล่อนวาดภาพตัวหล่อนให้ในราคาพันบาท เมื่อหล่อนสงสัยและไม่รับปาก เขาก็ขอให้หล่อนเปิดหมวก(หล่อนแต่งตัวติสๆโทรมๆ และสวมหมวกขอทานอยู่) หล่อนเปิดหมวกให้เขาเห็นหน้าตาโดยไม่คิดรับค่าตอบแทนแต่เขาเกลี้ยกล่อมจนหล่อนยอมรับเงินสองร้อยบาท

คืนนั้นหล่อนตื่นมาอย่างไม่ได้สติ ด้วยการเข้ามาปลุกและช่วยชีวิตของเขา ทั้งสองสงสัยว่าแก๊สที่เปิดรมหล่อนนั้นจะมาจากฝีมือของคนร้าย จนหล่อนต้องยอมตามไปพักพิงรับความช่วยเหลือที่บ้านของเขา

เป็นเรื่องดีที่ทนายความรูปหล่อกำลังจะพาหล่อนไปพิสูจน์ความเป็นทายาทพันล้าน แต่กว่าทนายแสนดีคนนี้จะยอมลงเอยกับหล่อนผู้ร่ำรวยนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

รีวิวเล่มนี้เขียนตอนยังอ่านไม่จบค่ะ เพราะแค่นี้ก็เสียวสปอยล์จะแย่แล้ว แต่ที่อ่านไปนี้รับรองได้เลยว่าน่ารักมากๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น